zondag 10 maart 2013

Echt sexy door Renate Dorrestein



Waarom heb ik dit boek gekozen om te lezen?

Ik heb het boek gekozen omdat de titel ‘echt sexy’ me eerst al aansprak. Toen ging ik de achterkant lezen en daar stond dat het over een 13 jarig meisje ging. Dat leek me leuk, want daar kon ik me beter in verplaatsen dan in bijvoorbeeld een man van 50 jaar. Het verhaal zelf sprak me ook al aan.

Korte samenvatting.

Het boek gaat over een dertienjarig meisje, Fiebie Koolveld. Zij woont bij Johnny, dat was de vriend van haar moeder, met zijn vriendin Puck. Fiebie zegt tegen iedereen dat haar moeder in Oezbekistan woont. Ze krijgt te horen dat haar beste vriendinnetje Sacha vermist is en probeert haar via allemaal mensen op te sporen. Dan belandt ze bij Van Hamelen, een expert in het opsporen van vermiste meisjes. Er gebeuren dan allerlei dingen en Fiebie ziet eindelijk de echte wereld.

Het thema & de fragmenten

Het thema van het boek vind ik echt niet duidelijk, daarom ging ik op internet kijken wat ze daarover zeiden. Veel zijn het met mij eens dat het boek niet één bepaald thema heeft. Het gaat eigenlijk over de seksualisering van de maatschappij. Het boek laat zien hoe gevaarlijk de wereld eigenlijk is, terwijl je het niet eens door hebt.
Paginanummer 97
Ik houd de telefoon tegen mijn oor gedrukt. Als zij en haar mobieltje nog bij elkaar waren, had de politie haar allang kunnen vinden. Haar lila telefoontje ligt waarschijnlijk ergens onder een struik in het park of in een vuilniszak die iemand stevig heeft dichtgebonden. Ground Control to Major Tom. Ground Control to Major Tom.
In dit fragment belt Fiebie naar Sacha. Toen was Sacha nog niet zo lang vermist probeerde ze haar steeds te bellen. In dit fragment zie je hoe Fiebie altijd doordenkt. Ze maakt zichzelf de hele tijd bang met haar eigen gedachten. Ground Control to Major Tom was een zin die Sacha en Fiebie tegen zichzelf zeiden als ze weer zo door draaiden over iets. Dat vond ik leuk omdat het ook een liedje is.
Paginanummer 169
Ik en Happy staan minstens anderhalve eeuw aan de grond genageld. Klimwand ligt erbij als een zak cement die van een vrachtwagen is gevallen. Als hij wat kleiner was geweest , had hij kunnen doorgaan voor een doodgeknuppeld zeehondje. Er gulpt bloed uit zijn slaap. Aan zijn oor bungelt wat er van Sacha is overgebleven.
In dit fragment heeft Happy, een meisje waar Fiebie mee werkte in opdracht van Van Hamelen, Klimwand met een pot op zijn hoofd geslagen. Klimwand was een dealer bij Fiebie op school, hij wilde Fiebie zogenaamd ontvoeren om losgeld te krijgen van Johnny. In de pot zat wat overgebleven was van Sacha, haar vagina. Ik heb dit fragment gekozen omdat ik het echt bij het boek vond passen. Er gingen steeds dingen fout en Fiebie kwam steeds verder in de problemen.

Fiebie Koolveld

Fiebie Koolveld is het belangrijkste personage uit het boek. Ik vind mijzelf niks op haar lijken. Dingen die zij doet snap ik ook niet. Als mijn beste vriendin vermist was zou ik er echt alles aan doen om haar te vinden. Op sommige momenten doet Fiebie dat ook, maar op andere momenten is ze weer met iets heel anders bezig.
Fiebie wilt de wereld altijd maar goed zien, eerst wilde zij niks met de werkelijkheid te maken hebben leek wel. Later kwam ze steeds meer gevaarlijke dingen tegen die echt in de wereld gebeuren.
Zoals Fiebie op sommige dingen reageerde zou ik ook niet doen. De keuzes die zij maakt brengen haar steeds meer in de problemen, terwijl ze het op momenten makkelijk beter had kunnen doen.
Ik zou denk ik geen vriendinnen met haar kunnen zijn omdat ze heel anders dan mij is.

 Het taalgebruik. 

‘Aruna!’ gilt Happy achter me. ‘Gooi die pleurisherrie eens uit!’
Het boek is echt geschreven zoals jongeren zouden praten. Niet de hele tijd met hele nette moeilijke woorden, maar gewoon zoals je in het citaat ziet. Het werd uit de ik-persoon geschreven, zij was 13 jaar, dus er kwamen ook scheldwoorden in voor. Dat vond ik goed, omdat ik me dan beter kan inleven in de personen.

Mijn stemming tijdens het lezen.

Ik kwam door het lezen van het boek niet in een leuke stemming. Op het eind had ik ook echt geen zin meer om verder te lezen. Alles ging steeds maar weer mis en er gebeurde nooit leuke dingen. Zoals dat Sacha werd vermist, ik verwachtte toen dat ze ook weer terug gevonden werd, maar ze vonden alleen haar vagina terug. Het boek liet wel zien hoe de wereld echt kan zijn. Ik vond het soms ook heel verwarrend omdat ze vaak terug keken op dingen die vroeger waren gebeurd. Pas op het laatst kwam je er achter hoe iedereen in het boek echt in elkaar zat.

Mijn kennis dankzij het boek.

Dit boek heeft me wel meer kennis over de wereld mee gegeven. Ik wist natuurlijk wel dat het niet alleen maar leuk is. En dat meisjes die vermist raken vaak worden verkracht en vermoord, maar dat wat Van Hamelen en Happy deden was echt nieuw voor mij. Zij wilden de meisjes helpen door ze in de vriezer te stoppen, zodat wat er met Sacha is gebeurd, nooit met hen zou gebeuren. Daar kwam ik pas op het eind van het boek achter en dat vind ik echt heel raar.

Dit boek vergeleken het andere boek.

Dit boek is totaal anders dan het boek dat ik de eerste periode had gelezen. Toch zijn er wel overeenkomsten: allebei de boeken gingen over een meisje wiens vriendin was vermist en uiteindelijk was vermoord. Qua lees stijl en verhaallijn is het helemaal verschillend. Het boek van periode 1, Bon Bini Beach, sprak mij het meest aan. Dat vond ik echt een heel leuk boek om te lezen, vooral heel spannend. Dit boek wat ik nu heb gelezen vind ik echt niks aan. Ik zou het ook zeker niet aanraden, maar dat is mijn mening. Ik vond het vooral zo stom omdat ik van veel stukken helemaal niks begreep en dan kan ik ook niet lekker lezen vind ik zelf.

Vragen voor jou.

Wat zou jij doen als jou beste vriend of vriendin werd vermist?
Wat vind jij ervan dat Happy en Van Hamelen meisjes bevriezen zodat ze niet worden verkracht of vermoord?