Recensie: Judith Koelemeijer - Hemelvaart

Ime Geuzendam: ****


Hemelvaart is het eerste autobiografische boek van Judith Koelemeijer. Het boek heeft een aparte opbouw. Judith neemt je steeds weer mee in haar verleden. Ze verteld over wat er in de zomer in 1985 is gebeurd, maar ook wat er daarna gebeurt en hoe ze zich erbij voelt. Het boek begint bijvoorbeeld in het heden, daarna begint ze haar verhaal te vertellen van 25 jaar geleden.
Het boek is zeer origineel, vooral de opbouw vindt ik zelf vernieuwend. Ook het verhaal is anders dan andere autobiografische boeken. Het gaat niet over haar hele leven, maar over één bepaalde tragische gebeurtenis. Het is een verhaal waar ze echt haar gevoelens laat zien en ze je daarin meesleept.
Het gehele boek is heel realistisch. Zes vriendinnen vieren vakantie op de Griekse eilanden en dan verongelukt één vriendin. Niemand zou willen dat zoiets zou gebeuren, maar het zou iedereen kunnen overkomen.
Het is onduidelijk op welke doelgroep de schrijfster zich richt met dit thema. Het boek is makkelijk te lezen voor jongeren, omdat de schrijfster merendeels van de tijd terug gaat naar wanneer zij jong was. Maar ook voor volwassenen is het een geweldig boek omdat de schrijfster het verhaal verteld wanneer zij volwassen is.
In het boek wordt je helemaal meegenomen naar de Griekse eilanden en lijkt het of je er zelf bij bent. Hoe Judith beschreef wat ze zag en deed toen naast haar vriendin, Annette, bij de dokter stond, zie je het gelijk voor je.

Het boek heeft veel inhoud. Het is een boek dat boeiend blijft en waar je in door wilt lezen. Het is niet lastig om het verhaal te volgen, ook al zijn er veel terugblikken in de tijd. De rampzalige gebeurtenis wordt zó nauwkeurig beschreven dat het lijkt alsof je het zelf meemaakt. Dat is ook de intentie van de schrijver. Ik denk dat dit boek een soort van afsluiting is voor de traumatische ervaring die Judith mee heeft gemaakt. Dat heeft ze heel goed gedaan en ik denk zeker dat dit boek een bestseller gaat worden! 

De vrouw in de kooi door Jussi Adler-Olsen

De vrouw in de kooi

Op de kaft van het boek zie je bovenaan een meer met een zonsopgang of ondergang. Onderaan zie je een vrouw die er vies uit ziet en weg kijkt. Als ik de kaft zie denk ik niet aan vrolijke dingen. Je ziet dat de vrouw pijn heeft en het ziet er niet leuk uit. Het roept een nare sfeer op. Ik vind het niet heel veel met het boek te maken hebben, alleen de vrouw op de voorkant. 

Het boek gaat over een jonge politica Merete Lynggaard. Op een dag verdwijnt zij zonder iets achter te laten. De media verzint er allerlei dingen over zoals moord of zelfmoord. De politie onderzoekt de verdwijning heel nauwkeurig, maar Merete is nergens te bekennen. Carl Morck is het hoofd van de afdeling 'onopgeloste zaken'. Hij heeft na enkele jaren een grote doorbraak in het onderzoek. Samen met zijn assistent Assad zijn ze een crimineel op het spoor die er wel iets mee te maken zou kunnen hebben.

Mijn verwachtingen zijn best hoog, want het lijkt me een heel spannend boek. Ik heb nog nooit een boek van Jussi Adler-Olsen gelezen dus ik heb eigenlijk nog geen idee wat ik moet verwachten qua taalgebruik.
Ik heb dit boek gekozen omdat ik op zoek was naar een vertaald boek. Een vriendin van mij kwam met Jussi Adler-Olsen. Toen ging ik kijken naar de boeken die hij schreef,  de hele 'serie Q' leek me wel leuk. De vrouw in de kooi sprak me het meest aan.

Jussi Adler-Olsen

Ik kende Jussi Adler-Olsen nog niet voordat ik dit boek las, toen ik voor het eerst een foto zag had ik eigenlijk een heel andere man verwacht. Een jongere man, maar ik vindt hem er wel heel aardig uit zien. Jussi is een Deense schrijver. Het boek is dan ook vertaald vanuit het Deens. Hij is vooral bekend geworden om zijn twee boeken over Groucho Marx. Voordat Jussi echt schrijver werd had hij tussendoor veel verschillende baantjes.

Dit is zijn biografie in het kort:

• 2 augustus 1950: geboren in Copenhagen.
• 1970: slaagt van school en gaat samenwonen met zijn vriendin Hanne.
• 1970-1978: studeert medicijnen. Tijdens het studeren opent hij een tweedehands boekenwinkel.
• 1978-1980: schrijft scripts voor Disney verhalen.
• 1980: wordt journalist.
• 1980-1982: schrijft zijn eerste roman.
• 1984-1985: schrijft zijn twee bekendste boeken over Groucho Marx.
• 1988: zijn enige zoon is geboren.
• 1989: trouwt met Hanne.
• 1990-1993: directeur administratie. 
• 1995-nu: is hij fulltime schrijver.

Als ik een gesprek met Jussi Adler-Olsen zou hebben zou ik vragen:

• Waarom hij uiteindelijk is gaan schrijven?
• Wat zijn inspiratie is voor het schrijven van de boeken van de 'serie Q'?
• Hoe het kwam dat hij scripts voor Disney mocht schrijven?
• Waarom hij al die verschillende banen heeft gehad?

Mijn mening

Ik heb dit boek gelezen omdat ik graag een vertaald boek wilde lezen. Een vriendin van mij ging ook een boek lezen van Jussi Adler-Olsen dus ik ging kijken of hij nog meer leuke boeken had. Toen ik de samenvatting van dit boek las was ik meteen al nieuwsgierig hoe het af zou lopen en wat er zou gebeuren. Ik ben best laat begonnen aan dit boek. Ongeveer een week geleden ben ik begonnen met lezen. Er kwamen steeds meer vragen in mijn hoofd toen ik het boek las, omdat ik heel benieuwd was wat er ging gebeuren. Ik heb heel vaak bij boeken dat ik het begin saai vind, omdat ik er dan nog in moet komen. Dat was bij dit boek ook, maar na het eerste hoofdstuk begon ik het al interessanter te vinden. Ik vond het een heel leuk en spannend boek. Ik heb niet een bepaald moment dat ik het mooist vind. Over het taalgebruik valt weinig te zeggen, het was niet anders dan bij andere boeken die ik gelezen heb. Misschien als je het in het Deens leest dat het wel anders is. Ik zou het boek zeker aanraden!

Echt sexy door Renate Dorrestein

Waarom heb ik dit boek gekozen om te lezen?

Ik heb het boek gekozen omdat de titel ‘echt sexy’ me eerst al aansprak. Toen ging ik de achterkant lezen en daar stond dat het over een 13 jarig meisje ging. Dat leek me leuk, want daar kon ik me beter in verplaatsen dan in bijvoorbeeld een man van 50 jaar. Het verhaal zelf sprak me ook al aan.

Korte samenvatting.

Het boek gaat over een dertienjarig meisje, Fiebie Koolveld. Zij woont bij Johnny, dat was de vriend van haar moeder, met zijn vriendin Puck. Fiebie zegt tegen iedereen dat haar moeder in Oezbekistan woont. Ze krijgt te horen dat haar beste vriendinnetje Sacha vermist is en probeert haar via allemaal mensen op te sporen. Dan belandt ze bij Van Hamelen, een expert in het opsporen van vermiste meisjes. Er gebeuren dan allerlei dingen en Fiebie ziet eindelijk de echte wereld.

Het thema & de fragmenten

Het thema van het boek vind ik echt niet duidelijk, daarom ging ik op internet kijken wat ze daarover zeiden. Veel zijn het met mij eens dat het boek niet één bepaald thema heeft. Het gaat eigenlijk over de seksualisering van de maatschappij. Het boek laat zien hoe gevaarlijk de wereld eigenlijk is, terwijl je het niet eens door hebt.
Paginanummer 97
Ik houd de telefoon tegen mijn oor gedrukt. Als zij en haar mobieltje nog bij elkaar waren, had de politie haar allang kunnen vinden. Haar lila telefoontje ligt waarschijnlijk ergens onder een struik in het park of in een vuilniszak die iemand stevig heeft dichtgebonden. Ground Control to Major Tom. Ground Control to Major Tom.
In dit fragment belt Fiebie naar Sacha. Toen was Sacha nog niet zo lang vermist probeerde ze haar steeds te bellen. In dit fragment zie je hoe Fiebie altijd doordenkt. Ze maakt zichzelf de hele tijd bang met haar eigen gedachten. Ground Control to Major Tom was een zin die Sacha en Fiebie tegen zichzelf zeiden als ze weer zo door draaiden over iets. Dat vond ik leuk omdat het ook een liedje is.
Paginanummer 169
Ik en Happy staan minstens anderhalve eeuw aan de grond genageld. Klimwand ligt erbij als een zak cement die van een vrachtwagen is gevallen. Als hij wat kleiner was geweest , had hij kunnen doorgaan voor een doodgeknuppeld zeehondje. Er gulpt bloed uit zijn slaap. Aan zijn oor bungelt wat er van Sacha is overgebleven.
In dit fragment heeft Happy, een meisje waar Fiebie mee werkte in opdracht van Van Hamelen, Klimwand met een pot op zijn hoofd geslagen. Klimwand was een dealer bij Fiebie op school, hij wilde Fiebie zogenaamd ontvoeren om losgeld te krijgen van Johnny. In de pot zat wat overgebleven was van Sacha, haar vagina. Ik heb dit fragment gekozen omdat ik het echt bij het boek vond passen. Er gingen steeds dingen fout en Fiebie kwam steeds verder in de problemen.

Fiebie Koolveld

Fiebie Koolveld is het belangrijkste personage uit het boek. Ik vind mijzelf niks op haar lijken. Dingen die zij doet snap ik ook niet. Als mijn beste vriendin vermist was zou ik er echt alles aan doen om haar te vinden. Op sommige momenten doet Fiebie dat ook, maar op andere momenten is ze weer met iets heel anders bezig.
Fiebie wilt de wereld altijd maar goed zien, eerst wilde zij niks met de werkelijkheid te maken hebben leek wel. Later kwam ze steeds meer gevaarlijke dingen tegen die echt in de wereld gebeuren.
Zoals Fiebie op sommige dingen reageerde zou ik ook niet doen. De keuzes die zij maakt brengen haar steeds meer in de problemen, terwijl ze het op momenten makkelijk beter had kunnen doen.
Ik zou denk ik geen vriendinnen met haar kunnen zijn omdat ze heel anders dan mij is.

 Het taalgebruik. 

‘Aruna!’ gilt Happy achter me. ‘Gooi die pleurisherrie eens uit!’
Het boek is echt geschreven zoals jongeren zouden praten. Niet de hele tijd met hele nette moeilijke woorden, maar gewoon zoals je in het citaat ziet. Het werd uit de ik-persoon geschreven, zij was 13 jaar, dus er kwamen ook scheldwoorden in voor. Dat vond ik goed, omdat ik me dan beter kan inleven in de personen.

Mijn stemming tijdens het lezen.

Ik kwam door het lezen van het boek niet in een leuke stemming. Op het eind had ik ook echt geen zin meer om verder te lezen. Alles ging steeds maar weer mis en er gebeurde nooit leuke dingen. Zoals dat Sacha werd vermist, ik verwachtte toen dat ze ook weer terug gevonden werd, maar ze vonden alleen haar vagina terug. Het boek liet wel zien hoe de wereld echt kan zijn. Ik vond het soms ook heel verwarrend omdat ze vaak terug keken op dingen die vroeger waren gebeurd. Pas op het laatst kwam je er achter hoe iedereen in het boek echt in elkaar zat.

Mijn kennis dankzij het boek.

Dit boek heeft me wel meer kennis over de wereld mee gegeven. Ik wist natuurlijk wel dat het niet alleen maar leuk is. En dat meisjes die vermist raken vaak worden verkracht en vermoord, maar dat wat Van Hamelen en Happy deden was echt nieuw voor mij. Zij wilden de meisjes helpen door ze in de vriezer te stoppen, zodat wat er met Sacha is gebeurd, nooit met hen zou gebeuren. Daar kwam ik pas op het eind van het boek achter en dat vind ik echt heel raar.

Dit boek vergeleken het andere boek.

Dit boek is totaal anders dan het boek dat ik de eerste periode had gelezen. Toch zijn er wel overeenkomsten: allebei de boeken gingen over een meisje wiens vriendin was vermist en uiteindelijk was vermoord. Qua lees stijl en verhaallijn is het helemaal verschillend. Het boek van periode 1, Bon Bini Beach, sprak mij het meest aan. Dat vond ik echt een heel leuk boek om te lezen, vooral heel spannend. Dit boek wat ik nu heb gelezen vind ik echt niks aan. Ik zou het ook zeker niet aanraden, maar dat is mijn mening. Ik vond het vooral zo stom omdat ik van veel stukken helemaal niks begreep en dan kan ik ook niet lekker lezen vind ik zelf.

Vragen voor jou.

Wat zou jij doen als jou beste vriend of vriendin werd vermist?
Wat vind jij ervan dat Happy en Van Hamelen meisjes bevriezen zodat ze niet worden verkracht of vermoord?